აზერბაიჯანი მშვიდობის ნაცვლად მოსახლეობას ომისთვის ამზადებს. არცახის საგარეო საქმეთა მინისტრის ინტერვიუ
,, არმენპრესი“ წერს, რომ სომხური მხარე მთიანი ყარაბაღის კონფლიქტის მოგვარებას მხოლოდ მშვიდობიანი გზით ხედავს და აზერბაიჯანი, ნაცვლად იმისა, რომ თავისი ხალხი მშვიდობისთვის მოამზადოს, ომისთვის ემზადება. “არმენპრეს”-ის გადმოცემით ამის შესახებ კატალონიურ გაზეთ “ნაციონალიასთან” ინტერვიუში განაცხადა არცახის რესპუბლიკის საგარეო საქმეთა მინისტრმა მასის მაილიანმა. ინტერვიუ გამოქვეყნდა არცახის დამოუკიდებლობის გამოცხადების 29 წლისთავთან დაკავშირებით.
”ჩვენი რესპუბლიკის პოზიცია უცვლელი რჩება დამოუკიდებლობის გამოცხადების შემდეგ. ჩვენ ყოველთვის მხარს ვუჭერდით კონფლიქტის მხოლოდ მშვიდობიანი გზით მოგვარებას. ”ეს პოზიცია არაერთხელ გაჟღერებულა როგორც საჯაროდ, ასევე ეუთოს მოქმედ თავმჯდომარესთან და მინსკის ჯგუფის თანათავმჯდომარეებთან შეხვედრების დროს, აგრეთვე საგარეო საქმეთა მინისტრის არაერთ განცხადებაში, რომლებიც გამოქვეყნდა ისეთ საერთაშორისო ორგანიზაციებში, როგორიცაა ეუთო, გაერო, ევროსაბჭო და ა.შ.”, – აღნიშნა მაილიანმა.
არცახის საგარეო საქმეთა მინისტრმა აღნიშნა, რომ ცალმხრივად შეუძლებელია მშვიდობის მიღწევა და აზერბაიჯანის ნაბიჯები აჩვენებს, რომ ქვეყანა ემზადება ომისთვის.
”თუ გავითვალისწინებთ იმ ტემპს, რომლითაც აზერბაიჯანი ზრდის არსენალს, ცხადი ხდება, რომ იგი იარაღს ყიდულობს არა საწყობში შენახვის, არამედ მათი ერთ დღეს გამოყენების განზრახვით. ჩვენ ვნახეთ, როგორ გააკეთა მან ეს 2016 წლის აპრილში, და სულ ახლახან, 12 ივლისს, სომხეთ-აზერბაიჯანის საზღვარზე ტავუშის მიმართულებით. ორივე შემთხვევაში, შესაბამისად უპასუხეს არცახისა და სომხეთის თავდაცვის ძალებმა. არანაირი საფუძველი არ არსებობს იმის დასაჯერებლად, რომ აზერბაიჯანი აღარ აპირებს ასეთ მცდელობას, როდესაც ის თავს საკმარისად ძლიერად იგრძნობს, კიდევ ერთი რიგითი სამხედრო თავგადასავლის მოსახდენად. ”მშვიდობა ვერ მიიღწევა ცალმხრივად, კონფლიქტის ყველა მხარემ უნდა ისწრაფოს ამისკენ”, – აღნიშნა მან.
მაილიანმა დასძინა, რომ კონფლიქტის დარეგულირების საკითხში, შესაძლოა, რომ როგორც მხარე, მოლაპარაკებების მაგიდასთან ასევე დაბრუნდეს არცახის რესპუბლიკა.
”აზერბაიჯანმა ერთხელ და სამუდამოდ უნდა გაიგოს, რომ სამმხრივი ფორმატით მოლაპარაკებების განახლების გარეშე, არცახის რესპუბლიკის უშუალო მონაწილეობის გარეშე, გულუბრყვილობაა სამშვიდობო პროცესში ხელშესახები პროგრესის მოლოდინი. შეგახსენებთ, რომ სამშვიდობო პროცესში ერთადერთი მნიშვნელოვანი მიღწევა 1994 წლის 12 მაისს ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ უვადო შეთანხმების ხელმოწერა იყო, როდესაც არცახი მონაწილეობდა მოლაპარაკებებში. და ლოგიკურია, რომ თუ ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ შეთანხმებას ხელი მოაწერა არცახმა (მთიანი ყარაბაღი), როგორც კონფლიქტის ორი მთავარი მხარიდან ერთმა, მაშინ, შესაბამისად, სამშვიდობო შეთანხმებაც შეთანხმებული უნდა იყოს და მას ხელი მოწერდეს არცახის მიერ. ამ ფაქტის იგნორირება ნიშნავს სამყაროს შეგნებულად უარყოფას”, – აღნიშნა მასის მაილიანმა.
შეეხო რა ეუთოს მინსკის ჯგუფის წევრის, თურქეთის განცხადებებს, რომლითაც უკანასკნელი მხარს უჭერს აზერბაიჯანის სამხედრო ოპერაციებს, მაილიანმა აღნიშნა, რომ ასეთი ნაბიჯი გასაკიცხია და უაზროდ ხდის მის წევრობას ეუთოს მინსკის ჯგუფში.
