,,News.am” წერს, რომ ქრისტიანობა დღეს თავდასხმის ქვეშ იმყოფება. სომხები პირველი არიან, ვინც დარტყმა მიიღეს გეოგრაფიული მოწყვლადობის გამო. ამის შესახებ გაზეთ ,,ნოეევ კოვჩეგთან“ ინტერვიუში განაცხადა რუსეთის სამხედრო კორესპონდენტმა იური კოტენოკმა.
მისივე თქმით, სამწუხაროდ, რუსეთში არსებული ვითარების აღქმა ყოველთვის არ არის სწორი, განსაკუთრებით კი არცახზე თავდასხმის საკითხში. ”ან ავიღოთ თურქული შოვინიზმის ზრდასთან დაკავშირებული საკითხები. დღეს აზერბაიჯანელები თავის შესახებ პირდაპირ ტექსტში ამბობენ: ”ჩვენ თურქები ვართ”. და თუ ევროპა რეალურად თავის თავს ჩიხში ამწყვდევს, რუსეთში ამ პროცესს ცოტა განსხვავებულად უყურებენ. მიუხედავად სხვადასხვა უფლებადამცველის დამახინჯებული თავდასხმებისა იმის შესახებ, რომ რუსეთი ხალხთა ციხეა, ეს ასე არ არის.
სინამდვილეში, რუსეთი ყოველთვის იცავდა ხალხებს, მათ შორის სომხებსაც. სამწუხაროდ, საბჭოთა კავშირის დროს ეს ყველაფერი ფეხქვეშ გაითელა და დავიწყებული იქნა პოსტ-ოსმალეთის თურქეთთან მეგობრობის გამო. მრავალი მიწა უბრალოდ გაიყიდა და გადაეცა ჩვენს ცნობილ გენეტიკურ კონკურენტს. ყარაბაღთან დაკავშირებულ ვითარებაშიც ბოლშევიკთა ლიდერების სურვილის გათვალისწინებით, ავტონომიურად გამხდარი მთელი რეგიონი მიეცა. ისინი თამაშობდნენ ქურთულ რეგიონებთან სომხების დაშლისა და გაყოფის მიზნით. მაგრამ აქვე მინდა ხაზი გავუსვა, რომ ეს რუსებმა არ გააკეთეს, ეს არ გაკეთდა რუსეთის მიერ. ეს გააკეთეს ბოლშევიკებმა, რომელთა ხელმძღვანელობაშიც ყველაზე ნაკლებად იყო რუსული ელემენტი. მაგალითად, იგივე სტალინის, რომელმაც ასეთი გადაწყვეტილებები მიიღო, დანაშაულება არანაირად არ შეიძლება დიდმპყრობლერულ შოვინიზმში. ჩვენ ნაწილობრივ ვღებულობთ ამ გადაწყვეტილებების ნაყოფს. მაგრამ არცახის ხალხის არანაკლებ ხუთმა თაობამ, რომელთა წინაპართა საფლავები ამ მიწაზე მდებარეობს, სსრკ-ს ხელმძღვანელობას მიმართა თხოვნით აზერბაიჯანის სსრ-სგან ავტონომიის მოხსნის შესახებ. და ეს მოთხოვნები ყოველთვის უსირცხვილოდ იყო უგულებელყოფილი.
უკვე პოსტსაბჭოთა ისტორიაში ისევ სცადეს სომხების აზერბაიჯანის ,,უბეში” მოყვანა, რაც, რა თქმა უნდა, უარყოფილ იქნა. შედეგად, სომეხთა გამარჯვებული ომი. დღეს მეორე მცდელობა ხდება. მაგრამ ახლა ყველაფერი ბევრად უფრო სერიოზულია, ვიდრე მაშინ. აზერბაიჯანმა მნიშვნელოვანი თანხა დააგროვა ნახშირწყალბადების გაყიდვიდან და ჩადო ინვესტიცია მსოფლიოში იარაღისა და საბრძოლო მასალების შესაძენად, ცეცხლსასროლი იარაღით დამთავრებული მძიმე სისტემებით, მათ შორის აკრძალულით.
სომხეთში კი, ჩემი აზრით, ამ საფრთხის სათანადო შეფასება არ არის. არ ხდება მთელი საზოგადოების მობილიზაცია, არ არსებობს ეკონომიკის კარგად კოორდინირებული მუშაობა, რაც ასეთი საფრთხეების შემთხვევაში უნდა მოხდეს. დღეს, რა თქმა უნდა, ძალები არათანაბარია, მაგრამ ისინი იქ არიან. ”მაგრამ ამ დროისთვის უპირატესობა მეორე მხარესაა, განსაკუთრებით იმის გათვალისწინებით, რომ ერდოღანმა სამხედრო მოსამსახურეების პირდაპირი ექსპრესი მოაწყო ყარაბაღში მაჰრიბის ქვეყნებიდან, სირიიდან, ლიბიიდან, ერაყიდან … ასე რომ, დღეს სომხეთისთვის ძალზე მნიშვნელოვანია უახლესი იარაღის შეძენა”, – აღნიშნა მან.
”სხვათა შორის, აქ სხვა რამეცაა. ჩვენთან, რუსეთში, ინერციულად აგრძელებენ საუბარს ხალხთა მეგობრობაზე, რომ ომი იმდენად ცუდია, რომ უნდა შეწყდეს. მაგრამ ამავდროულად, აზერბაიჯანში მოსახლეობის უზარმაზარი იდეოლოგიური დამუშავება ხორციელდება, დაწყებული საბავშვო ბაღებიდან დამთავრებული არასამთავრობო ორგანიზაციებით და მედიით. ალიევი, სახელმწიფოს მეთაური და მოსკოვის საერთაშორისო ურთიერთობების სახელმწიფო ინსტიტუტის კურსდამთავრებული, ყველა ადამიანს ძაღლებს უწოდებს. დანარჩენები მის მაგალითს მისდევენ, სომხების მიმართ ცხოველური სიძულვილით გამსჭვალული. და მეორე ადგილზე ვინ ფიქრობთ ვინ არიან? რუსები. ეს კი იმისდა მიუხედავად, რომ ლუჟკოვის დროიდანაც კი მთელი პომიდვრის მაფია კარგად გრძნობს თავს რუსეთში. ისინი ყიდიან ხილსა და ბოსტნეულს, თანხებს ყარაბაღში ხალხის მოსაკლავად გზავნიან. აზერბაიჯანი უნდა დაისაჯოს სომხებისა და რუსებისადმი სიძულვილის გამო. მე არ ვიცი ამ ცხოვრებაში თუ მომავალში, ამ სიტუაციაში თუ სხვა, მაგრამ ბუმერანგი აუცილებლად უკან მოფრინდება”.
