,,Lragir.am” წერს, რომ მთიანი ყარაბაღის განვითარების საკითხით სამმხრივმა სამუშაო ჯგუფმა, რომელსაც თანათავმჯდომარეობენ რუსეთის, სომხეთისა და აზერბაიჯანის ვიცე-პრემიერ მინისტრები, 1 მარტამდე უნდა წარადგინოს სატრანსპორტო ინფრასტრუქტურის აღდგენისა და განახლების ღონისძიებების ჩამონათვალი, განაცხადა რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრის სპიკერმა მარია ზახაროვამ.
”უზრუნველყოფილი იქნება ყველა ქვეყნის ინტერესები. კერძოდ, სომხეთს ექნება სარკინიგზო შესასვლელი აზერბაიჯანის გავლით რუსეთსა და ირანში, სატრანსპორტო კომუნიკაციები აზერბაიჯანს დაუკავშირებენ ნახჭევანს სომხეთის გავლით”, – აღნიშნა ზახაროვამ.
საინტერესოა, რომ “ყარაბაღის განვითარების” პროგრამაში ყარაბაღის შესახებ არაფერია ნახსენები. ეს ტენდენცია უკვე შესამჩნევი გახდა 11 იანვრის შეხვედრაზე, სადაც ხელი მოეწერა შეთანხმებას ყარაბაღის განვითარების “ფორმულირების” ქვეშ, რომელსაც არავითარი ტერიტორიული კავშირი არ აქვს ყარაბაღთან. მარია ზახაროვამ დაადასტურა ეს.
ერთი შეხედვით, უცნაური ფენომენი ასკვნის ყარაბაღის სამხედრო-სტრატეგიულ მნიშვნელობას, რაც სომხეთმა ვერ გააცნობიერა და არც ცდილობს გააცნობიეროს. ყარაბაღი ხელს უშლიდა თურქეთსა და აზერბაიჯანს “კომუნიკაციების შექმნისა და რეგიონის გახსნისთვის”, რომელიც არასომხურმა მხარემ დახურა? ყარაბაღი ხელს უშლიდა რეგიონზე რუსეთ-თურქეთის სრულ კონტროლს, საიდანაც უნდა აღმოფხვრილიყო სომხური ფაქტორის ყარაბაღული ფესვი და გაეწყვიტა კავშირი სომხეთთან. ყარაბაღთან კავშირის გარეშე, სომხეთი დარჩა ფესვების გარეშე. ახლა სომხეთის შეტრიალება შეიძლება ყველა მიმართულებით.
სომხეთში მმართველი ძალა და ხელისუფლების პრეტედენტობის მქონე ბლოკი, ერთხმად ამბობენ, რომ უნდა დავივიწყოთ რევანში და შევეგუოთ 9 ნოემბრის განცხადებას. როგორც ჩანს, ეს ძალები აპირებენ 16 მარტს შეუერთდნენ 1921 წლის რუსეთ-თურქეთის შეთანხმების 100 წლისთავის აღნიშვნას მოსკოვში. რეგიონში განვითარებული მოვლენების ფონზე სომხეთში “ძალაუფლებისთვის ბრძოლას”, პოლიტიკური ფიასკოს “კომუნიკაციების გახსნით” თავის მართლების მცდელობებს და რუს-თურქების დროს სრულფასოვანი ცხოვრების დაპირებებს საბრალო სახე აქვთ.
