დღეის მდგომარეობით შეუძლებელია გაკეთდეს იმის პროგნოზი, რომ 2021 წლის 20 ივნისის არჩევნებში ნიკოლ ფაშინიანის პარტია გაიმარჯვებს ისე დამაჯერებლად, როგორც ეს ქნა 2018 წლის დეკემბერში. ამის შესახებ „არმიფოს“ განუცხადა რუსეთის სსს მოსკოვის საერთაშორისო ურთიერთობების სახელმწიფო ინსტიტუტის წამყვანმა მკვლევარმა და ჟურნალის „საერთაშორისო ანალიზის“ მთავარმა რედაქტორმა სერგეი მარკედონოვმა.
“ჩემი აზრით, სავარაუდოდ, ახალი პარლამენტი შეივსება ახალი ძალებით. ბლოკ „ჩემი ნაბიჯის“ გვერდით, სავარაუდოდ, გამოჩნდება პოლიტიკური ძალა ყოფილი პრეზიდენტის რობერტ ქოჩარიანის მეთაურობით.
ამავე დროს, მარკედონოვის პროგნოზით, ვინც სომხეთში ხელისუფლებაში მოვა, ეს გადაჭრის დღევანდელ გამოწვევებსა და საგარეო პოლიტიკის ყველაზე რთულ ამოცანებს მანევრიერების ძალიან ვიწრო სივრცეში. ამასთან, ამ ფონზე კი, პრემიერ მინისტრმა ნიკოლ ფაშინიანმა განაცხადა გადადგომის შესახებ, რიგგარეშე არჩევნების ჩატარების მიზნით. ომში დამარცხების მიუხედავად, მას გამარჯვების იმედი აქვს.
ანალიტიკოსის აზრით, ამ ეტაპზე სომხეთის ოპოზიციის სისუსტე ასეთ შანსს უტოვებს სომხეთის პრემიერ მინისტრს. ამ თვალსაზრისით, მარკედონოვმა გაიხსენა მასობრივი საპროტესტო გამოსვლები სომხეთში მას შემდეგ, რაც ფაშინიანმა ხელი მოაწერა ერთობლივ განცხადებას ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ მთიან ყარაბაღში 2020 წლის 10 ნოემბერს, მოითხოვდნენ მის დაუყოვნებლივ გადადგომას. ისე ჩანდა, რომ პრემიერ მინისტრი თავის ადგილზე რამდენიმე დღეც კი არ დარჩებოდა, მაგრამ ფაშინიანმა შეძლო არა მხოლოდ სავარძელში ჯდომა, არამედ ეფექტურად კონტრშეტევაც მოახდინა და ქუჩაში დაბრუნდა მხარდამჭერების მობილიზაციისთვის.
„ის ფაქტი, რომ ფაშინიანი, მიუხედავად პოპულარობის აშკარა შემცირებისა, სომხეთში ნომერ პირველი პოლიტიკოსი რჩება, სხვა საკითხებთან ერთად, აჩვენებს უახლესი გამოკითხვებიც. აქ საქმე თვითონ პრემიერ-მინისტრის პიროვნებას კი არ ეხება, რამდენადაც იმას, რომ ოპოზიციას ძალა არ შესწევს წარმოადგინოს სამომავლო ადეკვატური სამოქმედო გეგმა. არსებობს კიდევ ერთი ფაქტორიც – სომეხ ამომრჩევლებს თავისი „ანგარიში“ აქვთ გასასწორებელი „ყოფილებთან“. ის კი არა და შეიარაღებული ძალების გენერალური შტაბი და სომხეთის პრეზიდენტი, რომლებიც მოითხოვდნენ ფაშინიანის გადადგომას არ მოითხოვდნენ „17“-ისათვის თანადგომას. ეს არანაკლებ მნიშვნელოვანი მაჩვენებელია სომხეთის ამჟამინდელი და სამომავლო შიდა პოლიტიკური იმპულსებისა”, – დაასკვნა მარკედონოვმა.
