ყარაბაღში 44-დღიანი ომის შედეგები შეიძლება შეფასდეს, როგორც სამხედრო გათამაშება, ამისთვის ყველა საფუძველი არსებობს. ასეთი აზრი გამოთქვა რუსმა სამხედრო ექსპერტმა, რუსეთის სარაკეტო და საარტილერიო მეცნიერებათა აკადემიის თავმჯდომარის მოადგილემ კონსტანტინე სივკოვმა “ლაზარიანთა კლუბის” სხდომაზე, რომელიც დღეს ერევანში დაიწყო.
სივკოვმა გაიხსენა, რომ საბრძოლო მოქმედებები მიმდინარეობდა აზერბაიჯანის არმიის სრული უპირატესობის პირობებში, როგორც შეიარაღების ასე აღჭურვილობისა და პერსონალის მხრივ. მან აზერბაიჯანის არმიის სიძლიერეთა შორის დაასახელა ზოგადი ოპერატიულ-სტრატეგიული დაზვერვის მართვის სისტემის უპირატესობა. სუსტ წერტილად – სამეთაურო შტაბის ოპერატიულ-ტაქტიკური მომზადების დაბალი დონე, პერსონალის მორალური და ფსიქოლოგიური მომზადების შედარებით დაბალი დონე.
სომხეთსაც ჰქონდა ძლიერი მხარეები. უპირველეს ყოვლისა, ეს იყო საკმაოდ ძლიერი საჰაერო თავდაცვის სისტემა, რამაც პრაქტიკულად შეუძლებელი გახადა აზერბაიჯანის მიერ ავიაციის გამოყენება. აზერბაიჯანის საბრძოლო ავიაციის ხუთჯერ უპირატესობის მიუხედავად, მას მნიშვნელოვანი როლი არ შეუსრულებია.
”შეიძლება ითქვას, რომ სომხეთმა, საბრძოლო მოქმედებების ხასიათიდან გამომდინარე, აჯობა აზერბაიჯანს სარდლობის შტაბის ოპერატიული მომზადების, პერსონალის მორალისა და საბრძოლო თვისებების თვალსაზრისით”, – თქვა ექსპერტმა.
თუ გავითვალისწინებთ აზერბაიჯანის არმიის შეტევის ტემპებს, მთავარი დარტყმის მიმართულებით თითქმის ათმაგი უპირატესობის გათვალისწინებით, ბაქოს წარმატება საკმაოდ მოკრძალებულია.
”აზერბაიჯანის არმიამ დღეში ერთ კილომეტრზე მეტი ვერ იმოძრავა მთებში, მან თვეში მხოლოდ 30-40 კმ გაიარა. გასათვალისწინებელია ისიც, რომ სამხრეთ-აღმოსავლეთ და ჩრდილო-აღმოსავლეთის მიმართულებით პირველ ორ მთავარ დარტყმას არ მოყოლია სამხედრო ძალების გარღვევა. ამიტომ, იმის თქმა არ შეგვიძლია, რომ აზერბაიჯანმა მოიგო და სომხეთმა წააგო. ომის შედეგი აჩვენებს, რომ მინიმუმ დარეგისტრირდა საბრძოლო ფრე”, – დასძინა სივკოვმა.
ექსპერტმა დამსწრეებს შეახსენა, რომ აზერბაიჯანმა 7 სადავო რეგიონიდან მხოლოდ 5-ის აღება მოახერხა სამხედრო გზით. მაგრამ ისინი შესაბამისი ხელშეკრულებების შესაბამისად მაინც უნდა გადაცემოდა ბაქოს. მთიანი ყარაბაღი ყარაბაღის თავდაცვის არმიის კონტროლის ქვეშ დარჩა. ამიტომ სომხეთს არავითარი მიზეზი არ გააჩნია „თავში ხელი იცეს“.
მისი აზრით, იმის თქმა, რომ სომხეთი დამარცხდა, ნიშნავს ომის დროს დაღუპული გმირების ხსოვნის შეურაცხყოფას.
2020 წლის 9 ნოემბერს რუსეთის პრეზიდენტმა ვლადიმერ პუტინმა, სომხეთის პრემიერ მინისტრმა ნიკოლ ფაშინიანმა და აზერბაიჯანის პრეზიდენტმა ილჰამ ალიევმა მიიღეს ერთობლივი განცხადება საომარი მოქმედებების შეწყვეტის შესახებ.
სამმხრივი განცხადების თანახმად, რუსეთის ფედერაციის სამშვიდობოები განლაგდნენ მთიანი ყარაბაღის საკონტაქტო ხაზის ლაჩინის დერეფნის გასწვრივ 1960 სამხედრო მოსამსახურით, ცეცხლსასროლი იარაღით, 90 ჯავშანმანქანით, 380 ერთეული სპეციალური მანქანით.
