მიკვირს, როგორ შეუძლიათ ევროპის საბჭოს საპარლამენტო ასამბლეაში ჩვენ ქალ კოლეგებს ომისა და ძალადობის სასარგებლოდ საუბარი. სონა ღაზარიანი
ევროსაბჭოს საპარლამენტო ასამბლეის პლენარულ სესიაზე სიტყვით გამოვიდა პარლამენტის დელეგაციის წევრი სონა ღაზარიანი. „მე-20 საუკუნის დასაწყისში ქალთა საარჩევნო უფლების მოძრაობა მთელ მსოფლიოში გავრცელდა და მე დიდი სიამაყით ვამბობ, რომ სომხეთი უკვე წარმატებული იყო. 1919 წ პირველი საპარლამენტო არჩევნები საყოველთაო კენჭისყრით ჩატარდა. ხმის მიცემის უფლება ჰქონდა 20 წელს გადაცილებულ ყველას, განურჩევლად სქესისა, ეთნიკური წარმომავლობისა და რელიგიისა. პარლამენტში სამი ქალი დეპუტატი იყო: კატარინე ზალიან-მანუკიანი, პერჭუჰი პარტიზპანიან-ბარსეღიანი, ვარვარა საჰაკიანი და, ალბათ, იცნობთ პერჭუჰი ბარსეღიანის შვილიშვილს ჟანა ბარსეგიანს, რომელიც ამჟამად სტრასბურგის მერია.
კიდევ ერთი ძლიერი სომეხი ქალი, დიანა აბგარი, სხვა გზა აირჩია საზოგადოებრივ ცხოვრებაში. 1920 წლის 2 ივლისს დაინიშნა სომხეთის ელჩად იაპონიაში. მსახურობდა 1921 წლამდე და დასახელდა მსოფლიოში ერთ-ერთ პირველ ქალ ელჩად.
ამჟამინდელ პარლამენტში ქალების წარმომადგენლობა უფრო მაღალია, ვიდრე ოდესმე, მაგრამ მაინც არ არის საკმარისი, 35%-ია. უაღრესად ვაფასებთ ქალთა სამოქალაქო საზოგადოების როლს, ჩვენ მათთან ერთად აქტიურად ვართ ჩართული კანონების მიღების პროცესში, რაც გამოიწვევს ქალთა უფრო მეტ ჩართულობას საკანონმდებლო ორგანოში.
სომხეთის რესპუბლიკამ ასევე შეიმუშავა მეორე ეროვნული სამოქმედო გეგმა გაეროს უშიშროების საბჭოს 1325 რეზოლუციის განსახორციელებლად, სადაც კიდევ ერთხელ დაადასტურა მზადყოფნა გააგრძელოს მუშაობა ქალთა, მშვიდობისა და უსაფრთხოების საკითხებზე.
პროგრამა მოიცავს 2020 წლის შემოდგომაზე არცახის წინააღმდეგ აზერბაიჯანის აგრესიული ომის შედეგად მთიანი ყარაბაღიდან დევნილი ქალების პრობლემებს და გამოწვევებს.
აგრესიული ომის შედეგად სომხეთში გადმოსახლდა და თავშესაფარი მიიღო 91 000-ზე მეტმა ადამიანმა, რომელთა 88% ქალი და ბავშვია.
ომი დაიწყო COVID-19-ის ეპიდემიის დროს, რამაც გაართულა ქალებისა და გოგონების ისედაც მძიმე მდგომარეობა. ამრიგად, გადაცემაში წარმოდგენილია კრიზისში მყოფი ქალებისა და გოგონების პრობლემები, მათ უსაფრთხოების კომპონენტზე საუბარი. პროგრამა ეხება იძულებით გადაადგილებული ქალების საკითხებს, უსაფრთხოების გამოწვევებს, რომლებიც წარმოიქმნება ახალი სასაზღვრო სიტუაციიდან და მათი გავლენა ქალებსა და გოგონებზე.
საბოლოოდ, გულწრფელი უნდა ვიყო და ვთქვა, რომ ნამდვილად გაკვირვებული ვარ იმის მოსმენით, თუ როგორ შეუძლიათ ჩვენს ქალ კოლეგებს ევროპის საბჭოს საპარლამენტო ასამბლეაში და მეზობელი ქვეყნების სხვა მაღალი რანგის ჩინოვნიკებს ომისა და ძალადობის სასარგებლოდ ისაუბრონ, გამართლებების პოვნით“, – თქვა სონა ღაზარიანმა.
