მთიანი ყარაბაღის განადგურება აჩვენებს, რომ დასავლეთმა აგრესიას კვლავ ვერ გაუძლო – The Telegraph

მთიანი ყარაბაღის განადგურება აჩვენებს, რომ დასავლეთმა აგრესიას კვლავ ვერ გაუძლო. ამის შესახებ აღნიშნულია The Telegraph-ის სტატიაში „დემოკრატიულ ერს სიკვდილის უფლება მიეცა. გაერო კიდევ ერთხელ ჩავარდა“. ბოლო ესკალაცია სწრაფად მოხდა და ასობით მართლმადიდებელი ქრისტიანი მოკლა აგრესორმა, ნათქვამია გამოცემაში. სომხეთს სხვა გზა არ ჰქონდა, გარდა იმისა, რომ ათასობით თავისი ხალხი გადაერჩინა სიკვდილისგან მთიანი ყარაბაღის აზერბაიჯანის დიქტატორის ილჰამ ალიევის სასტიკი ძალებისთვის გადაცემით. ისევ და ისევ, მთავარი დამნაშავე რუსეთია. გაეროს უშიშროების საბჭომ დაუფიქრებლად მიანიჭა მას მშვიდობის შემნარჩუნებელის პასუხისმგებლობა, მაგრამ როდესაც სომხეთმა დაგმო უკრაინაში შეჭრა, პუტინმა საპასუხო ნაბიჯი გადადგა, უკან დაიხია და აზერბაიჯანის არმიას მთიან ყარაბაღში შეჭრის უფლება მისცა. 120 000 მოქალაქე ახლა მის წყალობაზეა, იძულებული არიან ან დატოვონ თავიანთი წინაპრების სახლები, ან იცხოვრონ ტირანიის ქვეშ, რომელიც მრავალი წლის განმავლობაში მათ მიმართ სიძულვილს პოლიტიკას ატარებდა. მთიანი ყარაბაღი არის პატარა, მთიანი ქვეყანა ღრუბლებში, საუკუნეების მანძილზე სომხებით დასახლებული. 301 წელს სომხეთმა პირველმა მიიღო ქრისტიანობა. ასობით მართლმადიდებლური ეკლესია და მათი იდუმალი უძველესი ჯვარქვები (ბევრი ახლა დანგრეულია ან განადგურებულია აგრესორების მიერ) იზიდავს მნახველებს. სომხეთის დედაქალაქიდან, ერევნიდან, ექვსაათიან სამანქანო გზასმივყავართ არარატის მთის მთისწინეთში მდებარე სტეფანაკერტამდე, ყარაბაღის დემოკრატიის ცენტრამდე, რომელიც დაიშალა ამ კვირაში. მგზავრობა თანამედროვე აეროპორტიდან საჰაერო გზით მხოლოდ 20 წუთის სავალზე იქნებოდა. თუმცა, თვითმფრინავები წლების განმავლობაში არ დაფრინავდნენ, რადგან აზერბაიჯანის ხელისუფლება მათი ჩამოგდებით ემუქრება. ქვეყანა რუსეთის ხელში ჩავარდა მე-19 საუკუნის დასაწყისში და იმდროინდელი პირველი აღწერის დემოგრაფიული მონაცემები მიუთითებს იმაზე, რომ იგი პანსომეხური იყო და ტერიტორია ამ სახელმწიფოსათვის უნდა გადაეცათ, მაგრამ სტალინმა ის 1920 წელს აზერბაიჯანს გადასცა. ეს შეცდომა არ გამოსწორებულა სამოქალაქო ომამდე, რომელიც დაიწყო სსრკ-ს დაშლის შემდეგ, აღნიშნავს მიმომხილველი. გაეროს უშიშროების საბჭომ, საკმაოდ აბსურდულად, ანკლავის უსაფრთხოება მიანდო რუსეთს, რომელმაც სერიოზულად არ აღიქვა თავისი პასუხისმგებლობა და 2020 წელს ომი კვლავ დაიწყო. სომხეთმა გაეროში ხმა მისცა, დაგმო რუსეთი უკრაინაზე თავდასხმისთვის, პუტინმა კი შეეწყვიტა დახმარება და შური ეძია. შურისძიების ფიალაში კი ბოლო წვეთი აღმოჩნდა, როცა ერევანმა სისხლის სამართლის საერთაშორისო სასამართლოს (ICC) წესდების, რომის სტატუტის რატიფიცირება მოახდინა. სასამართლო პუტინს უკრაინელი ბავშვების გატაცებისთვის დევნის. გასულ კვირას სომხეთის ელჩი დაიბარეს რუსეთის საგარეო საქმეთა სამინისტროში და, როგორც რუსეთის ფედერაციამ უწოდა, მას “უხეში საჩივარი” წარუდგინა. ამის შემდეგ აზერბაიჯანი შეიჭრა მთიან ყარაბაღში. როგორ უნდა უპასუხოს გაერთიანებულმა სამეფომ, კითხულობს The Telegraph. ალიევი, ისევე როგორც პუტინი, დამნაშავეა საერთაშორისო დანაშაულებში და ბრიტანეთმა უნდა დაგმოს ეს ძალადობა. რუსეთიც დაგმობილი უნდა იყოს უშიშროების საბჭოს მიერ დაკისრებული ვალდებულებების შეუსრულებლობისთვის. გაზეთის ცნობით, გაერთიანებულმა სამეფომ უნდა შესთავაზოს ათასობით ლტოლვილზე ზრუნვა, რადგან ისინი ყველა ორმაგი საერთაშორისო თაღლითობის მსხვერპლია. მათ ჰქონდათ ყველა მიზეზი, შეეშინდათ დევნის, თუ ისინი დარჩებოდნენ თავიანთ საცხოვრებელ ადგილებში. რაც შეეხება გაერო-ს, მთიანი ყარაბაღი იქნება კიდევ ერთი მიზეზი იმისა, რომ აღინიშნოს: ეს ორგაიზაცია სამშვიდობო მიზნებისათვის არის გამოუსადეგარი, როგორც გაეროს წესდება გვახსენებს, ეს მიზანია “მომავალი თაობების ომის საშინელებისგან გათავისუფლება”, მაგრამ მას არ შეუძლია განდევნოს რუსეთი (თუნდაც პუტინმა ატომური იარაღი გამოიყენოს), რადგანაც რუსეთს შეუძლია ვეტო დაადოს მის გაძევებაზე, არ შეუძლია აზერბაიჯანის გაძევებაც კი. აგრესიისთვის, რადგან რუსეთი ვეტოს დაადებს უშიშროების საბჭოს მიერ საჭირო რეზოლუციას. ერთადერთი გზა გაერო-ს შეცვლაა, რადგან მისი უშიშროების საბჭო ამ მიზნისთვის შეუფერებელია. მას არ შეუძლია რეფორმების გატარება, რადგან რუსეთი და ჩინეთი რეფორმებს ვეტოს დაადებენ. “უსაფრთხოება” მოვა მხოლოდ საერთაშორისო წარმომადგენლობითი ორგანოსგან, რომელსაც აქვს მორალური, სამხედრო და ეკონომიკური ძალა ავტორიტარული აგრესიის შესაკავებლად, ასკვნის მიმომხილველი.