პალესტინა-ისრაელის ომში სხვა ფრონტების გახსნის შესაძლებლობის თვალსაზრისით, აუცილებელია გავითვალისწინოთ აშშ-ისა და ირანის ქმედებები და განცხადებები. ამის შესახებ NEWS.am-ის ჟურნალისტთან საუბარში განაცხადა ლიბანში გამოსულ გაზეთ „აზდაკის“ მთავარმა რედაქტორმა შაჰან განტაჰარიანმა.
„ირანმა გამოაცხადა, რომ არ სურს ომში ჩართვა. ამასთან, თეირანმა განაცხადა, რომ თუ ღაზაში სახმელეთო შემოჭრა მოხდება, სხვა ფრონტების გახსნა არ არის გამორიცხული. თუმცა ამის შემდეგ ირანის საგარეო საქმეთა მინისტრმა ახალი შინაარსის განცხადება გააკეთა, რომ თუ ირანზე ისრაელის მხრიდან თავდასხმა არ მოხდება, მაშინ თეირანი ომში არ ჩაერთვება.
შეერთებულმა შტატებმა, თავის მხრივ, აღნიშნა, რომ რეგიონში მოიერიშე თვითმფრინავებისა და ხომალდების გაგზავნა ომის შეკავებას ისახავს მიზნად და არა მის პროვოცირებას.
მიუხედავად ირანის გავლენისა, ჰამასის მოძრაობა იდეოლოგიურად დაკავშირებულია თურქეთთან, ფინანსურად კი ყატართან. ამის საპირისპიროდ, ლიბანში მოქმედი ჰეზბოლა აღიქმება, როგორც მხოლოდ ირანის სამხედრო-პოლიტიკური ერთეული.
ჯერჯერობით, ყველაფერს ისრაელსა და ჰეზბოლას შორის მოჰყვა შეზღუდული შეტაკებები და შესაძლებელია, რომ ისრაელმა განახორციელოს ისეთი ქმედება, რომელიც არ გულისხმობს ღაზაში სახმელეთო შეჭრას. ომი მიმდინარეობს, შეიძლება მოხდეს არაპროგნოზირებადი მოვლენები, მაგრამ ჯერ-ჯერობით არის შემაკავებელი ფაქტორები, იზრდება დიპლომატიური და პოლიტიკური ზეწოლა, მწიფდება მოლაპარაკებების დღის წესრიგი, რომელიც შეიძლება მოიცავდეს ორი სახელმწიფოს რეზოლუციას“, – განაცხადა განტაჰარიანმა.
მან ასევე გაიხსენა აშშ-ს წინადადება ჩინეთისადმი კონფლიქტის მოგვარებაში ჩარევის შესახებ.
„ეს აჩვენებს, რომ შეერთებული შტატები ცდილობს გადაინაცვლოს საკითხის პოლიტიკური გადაწყვეტისკენ, ისევე როგორც ჩინეთის როლი, როგორც გავლენიანი ფაქტორი ახლო აღმოსავლეთში. აღსანიშნავია, რომ ჩინეთმა უპასუხა მშვიდობის დამყარების კუთხით უსაფრთხოების გარანტიების მნიშვნელობაზე. ჩინეთმა მშვიდობის პირობად პალესტინის სახელმწიფოს შექმნა დაასახელა“, – ხაზგასმით აღნიშნა განტაჰარიანმა.
მან შეახსენა, რომ ირანსა და საუდის არაბეთს შორის დიპლომატიური ურთიერთობების დამყარების პროცესი სწორედ პეკინში დაიწყო.
მისი თქმით, ეს მნიშვნელოვანია რეგიონში ჩინეთის გავლენის გაზრდის თვალსაზრისით.
