ვინ აყალიბებს ანტირუსულ განწყობებს? სომხური არასამთავრობო ორგანიზაციები რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრს ეხმაურებიან
ვინ აყალიბებს ანტირუსულ განწყობებს სომხეთში? ამ თემაზე დღეს პოლიტიკური საზოგადოების წარმომადგენლები განხილვებს აწარმოებდნენ, არსებითად უპასუხეს რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრის ბრალდებებს. სერგეი ლავროვმა სომხური არასამთავრობო ორგანიზაციები ანტირუსული განწყობების „ხელოვნურად გამწვავებაში“ დაადანაშაულა. „ჩვენ ვიცით რამდენი არასამთავრობო ორგანიზაცია შეიქმნა სომხეთში ბოლო წლებში. ადრეც ბევრი იყო. ეს ორგანიზაციები სომხეთსა და რუსეთს შორის მეგობრული ურთიერთობების ხელშეწყობისთვის არ არის შექმნილი, არამედ პირიქით“, – ბიშკეკში დსთ-ს საგარეო საქმეთა მინისტრების საბჭოს შეხვედრის შემდეგ ჟურნალისტებთან საუბრისას განაცხადა რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრმა.
ეფუძნება თუ არა რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრის მოსაზრებები იმას, რომ სომხეთში შექმნილი არასამთავრობო ორგანიზაციები ძირითადად ევროპული გრანტებით იკვებებიან, შესაბამისად, დასავლეთის ინტერესებს იცავენ და ხელს არ უწყობენ სომხეთ-რუსეთის მეგობრობის ხელშეწყობას? არასამთავრობო ორგანიზაცია „ჰელსინკის ასოციაციის“ ხელმძღვანელის ნინა კარაპეტიანცის თქმით, ასეთი იდეებით საზოგადოებრივი ორგანიზაციების საქმიანობის შეფასება ყველაზე დიდი ლოგიკური შეცდომაა.
„რადგან თუ რომელიმე წყაროდან იკვებები ან ფინანსდები, ეს პირდაპირი გაგებით არ ნიშნავს, რომ აქ ვიღაცის იდეებს აწარმოებ. სომხეთში ანტირუსული განწყობები არავის არ გამოუწვევია. ის სენტიმენტები, რაც დღეს გვაქვს, ექსკლუზიურად რუსეთის ხელისუფლების ქცევით არის წარმოქმნილი“.
ამ სენტიმენტების წარმოქმნის მიზეზი რუსეთის მიერ გატარებული პოლიტიკაა, ამბობს უფლებადამცველი და დასძენს, რომ სომხური არასამთავრობო ორგანიზაციები ყოველთვის იყვნენ ყველაზე თავისუფალი პოსტსაბჭოთა ქვეყნებთან, მათ შორის რუსეთის საზოგადოებრივ ორგანიზაციებთან შედარებით.
ჟურნალისტებთან გამართულ ბრიფინგზე რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრმა სომხური არასამთავრობო ორგანიზაციებიც დაადანაშაულა იმაშიც, რომ ისინი სომხეთის მეშვეობით ცდილობენ რეგიონში აშშ-ს, ევროკავშირისა და ნატოს ინტერესების წინ წაწევას და რომ ეს მცდელობები რაღაცნაირად შედეგს იძლევა. სომხური არასამთავრობოების დადანაშაულების თეზისს შემთხვევითად არ მიიჩნევს ჰელსინკის სამოქალაქო ასამბლეის ვანაძორის ოფისის ხელმძღვანელი არტურ საქუნცი. მისი თქმით, აშკარა ფაქტია, რომ რუსეთის ხელისუფლება იყენებს სომხეთის წინააღმდეგ ჰიბრიდული ომის ყველა იარაღს და არასამთავრობო ორგანიზაციები ერთადერთია, ვინც აშკარად აკრიტიკებს კრემლის პოლიტიკას, კერძოდ, სამშვიდობო მისიას მთიან ყარაბაღში. ასევე სახელმწიფოთაშორისი ხელშეკრულებებით სომხეთის უსაფრთხოების პრობლემების მოგვარების თვალსაზრისით.
„ვინ დარჩა, ვინც კრემლის რეჟიმის პოლიტიკაზე მკაფიო პოზიციას გამოხატავს? ეს მხოლოდ პოლიტიკური საზოგადოებაა. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, პოლიტიკურმა საზოგადოებამ გადაწყვიტეს მიზანში არასამთავრობო ორგანიზაციების ამოღება, რადგან მათ არ გააჩნიათ მათზე რაიმე კონტროლის მექანიზმი ან გავლენის ბერკეტი. არ არსებობს საერთაშორისო დონორი, რომ გვითხრას, გააკეთე ეს ან ასე, თავიდან ასეთი მიდგომა არ არსებობს“.
უფლებადამცველი ორგანიზაციების ხელმძღვანელები ასევე არ იზიარებენ იმ შეფასებას, რომ სომხური არასამთავრობო ორგანიზაციები ინარჩუნებენ გარკვეულ ლოიალობას დასავლეთის მიმართ, რაც ასევე გამოვლინდა აზერბაიჯანის მიერ არცახის 9-თვიანი ბლოკადისა და შემდეგ ეთნიკური წმენდის შემთხვევაში. პოლიტოლოგი ედგარ ვარდანიანი არ ეთანხმება იმას, რომ პოლიტიკური საზოგადოება ორმაგი სტანდარტებით ხელმძღვანელობს.
„როგორც მკვლევარმა, ასევე შემიძლია განვაცხადო, რომ სომხური პოლიტიკური საზოგადოების აქტიური წევრები, ყოველ შემთხვევაში, ყოველთვის საუბრობდნენ სხვადასხვა საკითხზე და მათ შორის ძალიან ხშირად აკრიტიკებდნენ ამა თუ იმ დასავლურ სტრუქტურას და ძალიან მკაცრად აკრიტიკებდნენ“.
პოლიტოლოგის თქმით, მოსკოვის რიტორიკა ახალი არ არის, ის ახლა ოფიციალურ დონეზე ჟღერს, რადგან სამოქალაქო საზოგადოება დამოუკიდებელი სუბიექტია, თავის დაკვირვებებს აკეთებს და არსებულ პრობლემებზე საუბრობს. ვარდანიანი მიიჩნევს, რომ არასამთავრობო ორგანიზაციების მუშაობის შედეგად საზოგადოება იწყებს წარმოდგენისა და რეალობის შედარებას და დიფერენცირებას, რის შედეგადაც, მისი თქმით, საზოგადოებრივი აზრი სამართლიანად იცვლება, რაც რუსეთს აწუხებს.
