მიღებულ იქნა ინფორმაცია აზერბაიჯანის აგრესიის შედეგად მოსახლეობის წამებისა და ცხედრების უპატივცემულობის შესახებ
უფლებადამცველმა ანაჰიტ მანასიანმა მონაწილეობა მიიღო სომეხ იურისტთა კონგრესის ფარგლებში გამართულ პანელში მთიანი ყარაბაღიდან იძულებით დევნილთა თემაზე. ამის შესახებ სომხეთის ადამიანის უფლებათა სამსახურში განაცხადეს.
მიესალმა ღონისძიების მონაწილეებს, ანაჰიტ მანასიანმა აღნიშნა, რომ ბოლო მოვლენებთან დაკავშირებით, ადამიანის უფლებათა დამცველის მუშაობის სფერო მნიშვნელოვნად გაიზარდა.
„ვაგრძელებთ ყოველდღიურ მუშაობას, ამავდროულად, გვყავს 100 000-ზე მეტი იძულებით გადაადგილებული თანამემამულე და ჩემთვის პრიორიტეტულია მათი უფლებების დაცვასთან, ხელშეწყობასთან და გარანტიასთან დაკავშირებული საკითხები. მინდა აღვნიშნო, რომ პირველივე დღიდან აქტიურად ვიყავით ჩართული ამ სამუშაოებში. პერსონალთან ერთად გორისში, კორნიძორსა და ვაიკში ვიყავი, ღამითაც ვმუშაობდით.
ახლაც მუდმივად ვსტუმრობთ იძულებით გადაადგილებულ პირთა დროებით საცხოვრებლებს. ამ პერიოდის განმავლობაში ჩვენ 400-მდე ადამიანთან ვესაუბრეთ, რის შედეგადაც მივიღეთ ინფორმაცია აზერბაიჯანის აგრესიის შედეგად აკრძალული სამოქალაქო პირების სიკვდილის, წამების, ცხედრების უპატივცემულობის, დასახიჩრებისა და სხვა არასათანადო მოპყრობის შესახებ, – განაცხადა დამცველმა.
ანაჰიტ მანასიანმა საგანგებოდ ხაზგასმით აღნიშნა, რომ ფაქტების დამდგენი აქტივობები ორ მიზანს ემსახურებოდა: აზერბაიჯანის ქმედებების შედეგად სომხეთის რესპუბლიკაში შესულ იძულებით გადაადგილებულ პირთა უფლებების დაცვის გარანტია და წამებისა და არასათანადო მოპყრობის სხვა ფორმების გამოვლენა. „ჩვენს მიერ შეგროვებული ინფორმაციის ავთენტურობა გადამოწმდა, რის შემდეგაც იგი მხოლოდ ადამიანის უფლებათა დამცველის რიგგარეშე წინასწარ ანგარიშში მოხვდა. საჯარო ანგარიში, დახურული საკონსულტაციო განყოფილებით, წარედგინა საერთაშორისო ორგანიზაციებს და აქტორებს, რომლებსაც აქვთ უფლება დაიცვან ადამიანის უფლებები, მათ შორის, წარედგინა გაეროს მართლმსაჯულების საერთაშორისო სასამართლოს, როგორც ადამიანის უფლებების დარღვევის დამადასტურებელი დოკუმენტი“, – განმარტა დამცველმა.
ამ კონტექსტში მანასიანმა აღნიშნა, რომ ძალზე მნიშვნელოვანია ადამიანის უფლებების დაცვის მანდატის მქონე სტრუქტურებმა პრობლემების გადაჭრის საფუძვლად მიიჩნიონ ადამიანის ფუნდამენტური უფლებები, რადგან ვერანაირი პოლიტიკური და ტერიტორიული გარემოება ვერ აჭარბებს ადამიანის უფლებებთან დაკავშირებულ ღირებულებებს.
