ზანგეზურის დერეფანი ირანს საფრთხეს შეუქმნის მომდევნო 100 წელიწადში. ირანელი პარლამენტარი

ყველაზე გავლენიანი ექსპერტები, რომლებიც გავლენას ახდენენ ირანში პოლიტიკურ გადაწყვეტილებების მიღებაზე, თანმიმდევრულად ამბობენ, რომ თეირანმა არავითარ შემთხვევაში არ უნდა დაუშვას ეგრეთ წოდებული ზანგეზურის დერეფნის გახსნა, რადგან ეს საფრთხეს შეუქმნის ირანის მომავალს მომდევნო 100 წლის განმავლობაში. ისინი სომხეთის საზღვრის ხელშეუხებლობას მიიჩნევენ ირანის გრძელვადიანი განვითარების გასაღებად. ამის შესახებ NEWS.am-ის გადაცემა „სიძლიერის ფაქტორის“ ეთერში განაცხადა ირანის პარლამენტის წევრმა რობერტ ბეგლარიანმა.

მისი დაკვირვებით, ე.წ „ზანგეზურის დერეფანს“ ბაქოსა და ანკარისთვის სტრატეგიული მნიშვნელობა აქვს, გამომდინარე იქიდან, რომ სომხეთი დასუსტებულია და დათმობების მიღება შესაძლებელია.

დეპუტატმა აღნიშნა, რომ თურქეთი და აზერბაიჯანი სხვადასხვა განცხადებებით ცდილობენ ირანის პოზიციის შერბილებას, მაგრამ თეირანმა იცის, რომ ეს საფრთხე არსებობს.

„ირანის ხაზგასმა რეგიონში საზღვრების ცვლილებების დაუშვებლობაზე არ შეცვლილა, მაგრამ სიტუაცია ძალიან სწრაფად იცვლება, ბევრი რამ დახურულ კარს მიღმა განიხილება. სომხეთს ირანისთვის გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს ჩრდილოეთისა და შავ ზღვაზე წვდომის თვალსაზრისით. განვითარება დამოკიდებულია რესურსებზე და სიტუაციაზე, მაგრამ რაღაც მომენტში პრიორიტეტები შეიძლება დროებით შეიცვალოს. არსებობს საშიშროება, რომ ღაზას სექტორში განვითარებულმა მოვლენებმა სწორედ ასეთი ვითარება შექმნას“, – აღნიშნა მან.

მისი თქმით, ყარაბაღის საკითხის იმ ფორმით გადაწყვეტამ, რა ფორმითაც ეს მოხდა, ასევე გარე მოთამაშეების გააქტიურებამ აიძულა ირანი დაეზუსტებინა თავისი პოზიცია, მათ შორის „3+3“ ფორმატში. „თურქეთის, როგორც ნატოს წევრის რეგიონში ტრადიციული აქტივობა ირანისთვის ყოველთვის მგრძნობიარე საკითხი იყო. თურქეთის გავლით რეგიონში დასავლეთის ყოფნამ, ასევე რეგიონში რუსეთის პოზიციების შესუსტებამ აიძულა ირანი გააქტიურებულიყო. ამიტომ, თეირანი დაინტერესებულია, რომ „3+3“ ფორმატმა სერიოზული როლი ითამაშოს რეგიონული პრობლემების გადაჭრაში. მაგრამ თითოეულ ქვეყანას აქვს თავისი ინტერესები. ჩვენ ვხედავთ, რომ საქართველო საერთოდ უარს ამბობს მონაწილეობაზე, რუსეთი უკრაინის პრობლემით არის დაკავებული და საშუალებას აძლევს თურქეთს და აზერბაიჯანს მიიღონ გარკვეული დივიდენდები, თურქეთი ნატოს წარმომადგენელია, აზერბაიჯანი კი სხვადასხვა სიმებზე თამაშობს. ამ თვალსაზრისით, „3+3“ ფორმატს მხოლოდ დეკლარაციული მნიშვნელობა შეიძლება ჰქონდეს“, – დაასკვნა ბეგლარიანმა.