მას შემდეგ, რაც ტერორისტული სახელმწიფოს ლიდერის მოადგილემ და მეუღლემ მეჰრიბან ალიევამ იუნესკოს კეთილი ნების ელჩის პოსტზე „უარი“ თქვეს, ჩანდა, რომ ორგანიზაცია გაწმენდილი იქნებოდა ნავთობის სახელმწიფოს კორუმპირებული გავლენისგან. თუმცა, როგორც გაირკვა, მოლოდინი ამაო იყო.
ერთი დღით ადრე, იუნესკოს გენერალური კონფერენციის 42-ე სესიის ფარგლებში, იუნესკოს გენერალური კონფერენციის ვიცე-პრეზიდენტად აზერბაიჯანის წარმომადგენელი აირჩიეს. ასეთი სამარცხვინო გადაწყვეტილების მიღება მოხდა იმ დროს, როდესაც აზერბაიჯანი, უხეში სამხედრო ძალის გამოყენებით და ახორციელებს ეთნიკურ წმენდას მთიან ყარაბაღში, არღვევს მშვიდობიანი მოსახლეობის, ბავშვების, ქალების და მოხუცების უფლებებს, ახორციელებს კულტურულ გენოციდს რეგიონში.
2020 წლის ომის შემდეგაც, ალიევის რეჟიმმა გაანადგურა რამდენიმე სომხური ძეგლი არცახის ადრე ოკუპირებულ ტერიტორიებზე. ის ისტორიული და არქიტექტურული ძეგლები, რომლებიც გადარჩა, დაექვემდებარა ვანდალიზმს. მათგან სიტყვასიტყვით წაიშალა სომხური კუთვნილების კვალი, დამახინჯდა მათი ისტორია და გარეგნობა. დღეს იგივე ბედი ელის არცახის ყველა სომხურ ისტორიულ-არქიტექტურულ ძეგლს. მაგრამ აზერბაიჯანის ამგვარ დანაშაულებრივ პოლიტიკას ხელი არ შეუშლია „კულტურის მსოფლიო დამცველებისათვის “ იუნესკოს გენერალური კონფერენციის ვიცე-პრეზიდენტად გენოციდის ჩამდენი სახელმწიფო აერჩიათ, რადგან „ფიურერს“ ჯერ კიდევ საკმარისად აქვს სისხლიანი ნავთობდოლარები.
