ისრაელ-პალესტინის კონფლიქტის დროს ანკარამ რამდენჯერმე დაგმო თელავივი „კაცობრიობის წინააღმდეგ ჩადენილ დანაშაულში“ და რამდენიმე დღის წინ შეუერთდა სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკის მიერ ისრაელის წინააღმდეგ შეტანილ სარჩელს საერთაშორისო სასამართლოში. „საერთაშორისო თანამეგობრობამ უნდა გადადგას ნაბიჯი და დაგმო ისრაელი, რათა თავიდან აიცილოს გენოციდი, უნდა განხორციელდეს ზეწოლა ისრაელზე“, – აღნიშნა თურქეთის საგარეო საქმეთა მინისტრმა ჰაკან ფიდანმა. ანკარა-თელავივის დისტანციური დებატების დროს თურქეთს რამდენჯერმე შეახსენეს სომხების გენოციდის შესახებ.
უცნაურია, როცა ქვეყანა, რომელიც დაჟინებით არ აღიარებს მის მიერ ჩადენილ გენოციდს, გენოციდის დაგმობაზე საუბრობს, – ამის შესახებ „რადიოლურთან“ საუბარში მეცნიერებათა ეროვნული აკადემიის ისტორიის ინსტიტუტის დირექტორმა აკადემიკოსმა აშოტ მელქონიანმა განაცხადა. ერთი კვირის წინ თურქეთის პრეზიდენტმა ერდოღანმა განაცხადა, რომ ანკარა უერთდება სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკის მიერ ისრაელის წინააღმდეგ შეტანილ სარჩელს საერთაშორისო სასამართლოში.
„ეს სხვა ქვეყანას რომ გაეკეთებინა, რომელსაც გენოციდებზე სალაპარაკო ადგილი ჰქონდა, მაინც გასაგები იქნებოდა, მაგალითად, თუნდაც გერმანია აღიარებდა დანაშაულს გენოციდის ჩადენის შემდეგ, უფრო მეტიც, მან 2016 წელს მიიღო 1915 წლის გენოციდი და დაგმო იგი. ბუნდესტაგის რეზოლუცია ასევე აღიარებს მის თანამონაწილეობას სომხების გენოციდის საკითხში. ეს ყველაფერი აქ ცივილიზაციის სხვადასხვა დონეზე მოწმობს. ჩემი ღრმა დარწმუნებით, თურქეთი აკეთებს ამ ყველაფერს არაბულ სამყაროში პრესტიჟის მოსაპოვებლად, ვიდრე რეალურად განიცდის ტკივილს ღაზაში მომხდარი ტრაგიკული მოვლენების გამო. ეს უფრო თეატრალურ წარმოდგენას ჰგავს“.
თურქეთ-ქურთული საკითხების ექსპერტი კარენ ჰოვჰჰანისიანი დარწმუნებულია, რომ თურქეთ-ისრაელის ურთიერთობაში წინააღმდეგობები არ არის. რაც ხდება შორსმიმავალი მიზნები აქვს. ჰოვანნისიანი ასევე თვლის, რომ ანკარას ნაბიჯი მიზნად ისახავს მისი პროფილის ამაღლებას.
„ამ პროცესის დაწყებით, როგორც ჩანს, თურქეთს სურს უთხრას ირანს, რომ ისრაელის გაჩუმება შესაძლებელია სამხედრო ოპერაციების დაწყების გარეშე. დღევანდელ სიტუაციაში ამ სცენარის განვითარება თავად ისრაელის ინტერესებიდან გამომდინარეობს და ამ თამაშს, რომელსაც თურქეთი თამაშობს, ორი მხარე აქვს. ერთის მხრივ, მას სურს მუსლიმანურ სამყაროს წარუდგინოს თავი არაბული ქვეყნების დამცველად, რომელსაც შეუძლია რეალური ნაბიჯების გადადგმა. მეორეს მხრივ, ის ცდილობს გაანეიტრალოს ირანის შესაძლო ნაბიჯები ისრაელის წინააღმდეგ და მომავალში, თუ არის შეკითხვა, ირიბად დაადანაშაულოს ირანი და იტყვის, რომ შენ რომ არ დაესხმოდი ისრაელს, მსოფლიო აღიარებდა ისრაელის გენოციდს, ისრაელი აღიარებდა. ოკუპანტად იქნა აღიარებული“.
