რუსეთი, თურქეთი, ირანი და სომხეთი, საქართველო, აზერბაიჯანი. ამ ქვეყნებს განსხვავებული ინტერესები და განსხვავებული სტრატეგიული მიზნები აქვთ და 3+3 პლატფორმაზე მნიშვნელოვანი რეგიონული საკითხების გადაწყვეტა შეუძლებელია, დარწმუნებულნი არიან ექსპერტები, თუმცა ირანის საგარეო საქმეთა მინისტრის თანაშემწე და რუსეთის ელჩი ირანში „3+3 საკონსულტაციო პლატფორმის “ მომავალ შეხვედრაზე საუბრობენ.
ირანის საგარეო საქმეთა მინისტრის თანაშემწის, ევრაზიის საკითხებში გენერალური დირექტორის მოჯთაბა დემირჩილუსა და ირანში რუსეთის ელჩის ალექსეი დედოვის შეხვედრაზე ხაზი გაესვა მოახლოებულ შეხვედრას „3+3 საკონსულტაციო ფორმატში“ პლატფორმაზე.
დედოვმა ხაზი გაუსვა რეგიონის ქვეყნების შესაძლებლობების გამოყენების აუცილებლობას პრობლემების გადასაჭრელად და რეგიონში მშვიდობისა და სტაბილურობის გასაძლიერებლად და ეკონომიკური პროგრამების განსახორციელებლად ყველა მხარის ინტერესების გათვალისწინებით.
რუსეთსა და ირანს აქვთ ინტერესები რეგიონული „3+3 ფორმატის პლატფორმით“, რაც გარკვეული შიშებით არის გამოწვეული, აცხადებს პოლიტოლოგი არა პოღოსიანი „რადიოლურთან“ საუბარში.
„რუსეთის ფედერაციასა და ირანს საერთო ინტერესი აქვთ „3+3“-ში და ეს ინტერესი განპირობებულია იმის შიშით, რომ დასავლეთი ახორციელებს ინიციატივას რეგიონში და შესაძლოა რუსეთის ფედერაცია და ირანი უკან ჩამორჩნენ რეგიონულ პროცესებს., შესაბამისად რუსეთის ფედერაციამ და ირანმა შექმნეს სიტუაცია, მათ შეუძლიათ ჰქონდეთ საერთო კონსენსუსი რეგიონული პრობლემების რეგიონული პლატფორმით გადაჭრისთვის“.
პოლიტოლოგი პოღოსიანი კი აღნიშნავს, რომ გასათვალისწინებელია, რომ დღეს უფრო შესამჩნევია დასავლეთის გავლენა სომხეთსა და აზერბაიჯანზე და ამის პარალელურად არის გარკვეული დათბობა თურქეთ-დასავლური და თურქულ-ამერიკულ ურთიერთობებშიც., რაც იმას ნიშნავს, რომ რეგიონულ 3+3 ფორმატს ხანგრძლივი სიცოცხლე ვერ ექნება.
„თუ ასეთი შეხვედრა შედგება, ამას აზერბაიჯანის სურვილი განსაზღვრავს და თუ აზერბაიჯანი დაჟინებით მოითხოვს შეხვედრას, ვფიქრობ, სომხეთის ხელისუფლება დათანხმდება. მაგრამ მიუხედავად იმისა, გაიმართება თუ არა ეს შეხვედრა, ძალიან ნაკლებად სავარაუდოა, რომ რაიმე მნიშვნელოვანი საკითხი გადაწყდეს ამ პლატფორმაზე. ეს პლატფორმა შეიძლება დარჩეს საკონსულტაციო პლატფორმად, მას შეუძლია დროდადრო შეხვედრების ორგანიზება, საუკეთესო შემთხვევაში, მაგრამ ამჟამად რეგიონში კონსენსუსის გადაწყვეტას ვერ პოულობს, პირველ რიგში იმიტომ, რომ „3+3“-ში შემავალი ქვეყნებს აქვთ განსხვავებული ინტერესები და განსხვავებული სტრატეგიული მიზნები, ამიტომ ამ მიზნების დაახლოება ნაკლებად სავარაუდოა.
ის “3+3” პლატფორმაზე შეხვედრაში საქართველოს მონაწილეობას ნაკლებად სავარაუდო თვლის. პოლიტოლოგი ჰრანტ მიქაელიანი კი საქართველოს მონაწილეობას შეხვედრაში სავსებით შესაძლებლად მიიჩნევს, რადგან მიაჩნია, რომ თბილისს შეუძლია პოზიცია შეცვალოს და პლატფორმას ოქტომბერში შეუერთდეს.
„თუ 2020 წლამდე რუსეთის პოზიციები რეგიონში ძლიერი იყო და რუსეთს არ ჰქონდა ინტერესების თურქეთთან და ირანთან გაზიარების საჭიროება, ახლა, როცა თურქეთმა დე ფაქტო დაამარცხა რუსეთი გეოპოლიტიკურ ბრძოლაში ამ რეგიონში, რუსეთი მზად არის ამ პროცესისთვის“.
