აზერბაიჯანის ეკონომიკის საყრდენმა, ენერგეტიკულმა სექტორმა, კრიზისული ტენდენციები დაიწყო. ექსპერტი ვაჰე დავთიანი

აზერბაიჯანის ეკონომიკის საყრდენმა, ენერგეტიკულმა სექტორმა კრიზისული ტენდენციების გამოვლენა დაიწყო. ამის შესახებ ფეისბუქის საკუთარ გვერდზე წერს პოლიტოლოგი, ენერგეტიკული უსაფრთხოების ექსპერტი ვაჰე დავთიანი.

კერძოდ, მან აღნიშნა: „ნება მომეცით აღვნიშნო ორი ძალიან მნიშვნელოვანი ფაქტი.

მიმდინარე წლის პირველ კვარტალში აზერბაიჯანში ნავთობისა და გაზის სექტორის მიერ გადახდილი გადასახადები 40%-ით შემცირდა.

ამავე პერიოდში აზერბაიჯანიდან ელექტროენერგიის ექსპორტი 7-ჯერ შემცირდა.

ასეთი მკვეთრი კლება განპირობებულია როგორც ეკონომიკური, ასევე კლიმატური მიზეზებით. პირველის შემთხვევაში, აშკარაა, რომ არცახის ოკუპაცია გულისხმობს უზარმაზარ ინვესტიციებს, რომლებიც არ მოდის უცხოეთიდან (თუ არ ჩავთვლით ბელორუსულ ტრაქტორებს და ისრაელის რძის ქარხანას).

შესაბამისად, ის ფინანსური რესურსები, რომლებიც მიმართული უნდა იყოს ენერგეტიკის სექტორის განვითარებაზე, მიმართულია არცახში საჩვენებელ ინფრასტრუქტურულ პროექტებზე. შედეგად, უკვე მეორე წელია, ქვეყანაში იზრდება კომუნალური მომსახურების მაჩვენებლები, რამაც არ შეიძლება არ იმოქმედოს მოხმარების მოცულობაზე.

უცხოური კაპიტალი აზერბაიჯანში აგრძელებს კოლონიალისტად ყოფნას სერიოზული ინვესტიციების განხორციელების გარეშე. იგივე British Petroleum აგრძელებს 1980-იანი წლების ტექნოლოგიების გამოყენებას აზერბაიჯანის ნავთობისა და გაზის საბადოებში, ყველა გარემოსდაცვითი ნორმის დარღვევით.

კლიმატის პრობლემა ის არის, რომ 2006 წლიდან კასპიის ზღვაში წყლის დონე კვლავ კლებულობს და 2022 წელს კრიტიკულ დონეს მიაღწია. იგივე სოკარი უკვე განგაშის ზარს სცემს და აცხადებს კასპიის ზღვის შელფზე სამძებრო სამუშაოების, ბურღვისა და მოპოვების მოცულობის შესაძლო შემცირების შესახებ.

ამ ყველაფერთან ერთად, საერთაშორისო სააგენტო Fitch Solutions-მა ცოტა ხნის წინ ეჭვქვეშ დააყენა 2027 წელს აზერბაიჯანიდან ევროპაში 20 მილიარდი კუბური მეტრი გაზის ექსპორტის პერსპექტივა.

აღნიშნული სურათი ძალიან მნიშვნელოვანია აზერბაიჯანის საგარეო პოლიტიკური პოზიციის შესაფასებლად. ბუნებრივია, რომ ეკონომიკური სიძნელეების გაღრმავების პირობებში ალიევი იძულებულია წავიდეს პოლიტიკურ სუბლიმაციაზე, ტერიტორიული მიღწევებითა და გამარჯვებებით დაჩრდილოს ეკონომიკური და სოციალური პრობლემები“.