აზერბაიჯანში გრძელდება იუნესკოს დისკრედიტაციის მცდელობები.
https://news.am/arm/news/734029.html
საერთაშორისო კონფერენციაზე “იუნესკოს კონვენციების როლი კულტურული ფასეულობების დაცვაში და მათი გამოყენების გაუმჯობესების ასპექტები”, რომელიც ორგანიზებული იყო აზერბაიჯანის იუნესკოს საქმეთა ეროვნული კომისიის, აზერბაიჯანის ICOMOS-ის ეროვნული კომიტეტის და ADA-ს უნივერსიტეტის განვითარებისა და დიპლომატიის ინსტიტუტის მიერ, სიტყვით გამოვიდა აზერბაიჯანის რესპუბლიკის კულტურის მინისტრი ანარ ქერიმოვი, რომელმაც განაცხადა, რომ ბაქომ, თითქოს რამდენჯერმე მიმართა იუნესკოს მის მიერ კონტროლირებად ტერიტორიებზე მისიის გაგზავნის თხოვნით, მაგრამ მისია არასოდეს გაგზავნილა. „აზერბაიჯანში ამასთან დაკავშირებით არის იუნესკოსადმი უარყოფითი გამოხმაურებები და ეს არის დიდი ზიანი იუნესკოს რეპუტაციისთვის. კიდევ ერთხელ მინდა მოვუწოდო იუნესკოს, შეასრულოს თავისი ვალდებულებები“, – ციტირებს აზერბაიჯანული მედია ქერიმოვს. მინისტრმა დასძინა, რომ „აზერბაიჯანის ოკუპაციისგან გათავისუფლებულ ტერიტორიებზე ჩატარებულმა მონიტორინგმა გამოავლინა აზერბაიჯანული კულტურული მემკვიდრეობის მიზანმიმართული განადგურება“.
აზერბაიჯანელი მინისტრის სიტყვები მხოლოდ ტყუილი არ არის. სომხური მხარე მრავალი წლის განმავლობაში ცდილობდა მოეწყო იუნესკოს მისიის ვიზიტი არცახის ტერიტორიაზე, რათა დაემტკიცებინა, რომ აზერბაიჯანული მემკვიდრეობის არც თუ ისე დიდი ნაწილი განზრახ ნადგურდება. დიახ, იქ არსებულის მნიშვნელოვანი ნაწილი დაზიანდა, მაგრამ დაზიანდა აზერბაიჯანის მიერ გაჩაღებული ომის დროს. რასაც ვერ იტყვით აზერბაიჯანელების ხელში სომხურ ისტორიულ-კულტურულ ძეგლებზე? მისიის ორგანიზების სომხური მხარის ყველა მცდელობას თავად აზერბაიჯანი ჯიუტ წინააღმდეგობას უწევდა, რომელსაც აშკარად არ სურდა, რომ სიმართლე ყველასთვის ცნობილი ყოფილიყო.
2020 წელი აგრესიული ომიდან ორი წლის შემდეგ, აზერბაიჯანის ხელისუფლება “მოულოდნელად” სთხოვს იუნესკოს მოსვლას დასავარაუდოდ, სომხების მიერ ჩადენილი დანაშაულების „დადასტურებას“. აშკარაა, რომ ამ ხნის განმავლობაში აზერბაიჯანელებმა თავად მიიყვანეს თავიანთი „ძეგლები“ „საჭირო კუთხემდე“, რათა იუნესკოს წარმომადგენლებს დაენახათ ის, რაც აზერბაიჯანს „სჭირდება“.
იუნესკოს ესმის, რომ თუ ორგანიზაცია დაემორჩილება ბაქოს „მიწვევას“, ის გახდება ბინძური თამაშის მარიონეტი და სომხური კულტურული მემკვიდრეობის განადგურების დაკანონების პირდაპირი თანამონაწილე.
რატომ დუმდა ორგანიზაცია, როცა აზერბაიჯანი ათეულობით წლის განმავლობაში ანადგურებდა სომხურ ძეგლებს, ეს ცალკე საკითხია.
სხვათა შორის, იუნესკო განსაკუთრებით მაშინაც არ აღელვებულა, როცა აზერბაიჯანულმა სამხედრო ბულდოზერებმა ნახჭევანის სომხური ხაჩქარები გაანადგურეს.
აზერბაიჯანის თავდასხმები იუნესკოზე განპირობებულია იმით, რომ ორგანიზაციას ფრანგი ქალი ოდრი აზულე ხელმძღვანელობს. მას შემდეგ, რაც ბაქოს დაძაბული ურთიერთობა აქვს სენატთან სომხეთის მხარდამჭერი რეზოლუციებისა და აზერბაიჯანის წინააღმდეგ სანქციების მოთხოვნის გამო, ყველაფერი ფრანგული „ცუდია“.
აზერბაიჯანის პირველმა ლედიმ, მეჰრიბან ალიევამ, რომელიც მრავალი წლის განმავლობაში ამ ორგანიზაციაში კეთილი ნების ელჩი იყო, სენატის კენჭისყრის წინა დღეს გამომწვევად თქვა უარი ტიტულზე.
თუ რა დამსახურების გამო გახდა მეჰრიბან ალიევა კეთილი ნების ელჩი – ადვილი გამოსაცნობია.
