სახელმძღვანელოები, მასწავლებლების სიმცირე … რა პრობლემები აქვთ ეროვნულ უმცირესობებს სომხეთში?
ვარდან ასცატრიანის თქმით, ეროვნული უმცირესობების 11 საზოგადოება განსხვავებულია მათი წევრების რაოდენობით, შესაბამისად განსხვავებულია მათი პრობლემების სფეროები და მოცულობებიც. მაგალითად, ეზიდების, ასურელების და ბერძნების დიდ რაოდენობასთან დაკავშირებით პრობლემები არსებობს განათლების სისტემასთან დაკავშირებით.
”მთელ სომხეთში, არა მხოლოდ აღნიშნული უმცირესობების თემებში, მწვავედ დგას სკოლებისა და საბავშვო ბაღების შენობების საკითხი. წინა პერიოდში ისინი ნაწილობრივ პრივატიზებული იქნა, სხვები დაანგრიეს, კაპიტალური მშენებლობები არ ჩატარებულა და არსებული სამუშაოები იყო ზედაპირული, ზოგიერთ შემთხვევაში, უხარისხო. ეს დამახასიათებელია როგორც სომხური დასახლებებისთვის, ასევე ეროვნული უმცირესობებით დასახლებული რეგიონებისთვის, ამიტომ ტერიტორიები უნდა გაიხსნას, გარემონტდეს და აკმაყოფილებდეს ჩვენი დროის მოთხოვნებს, ”- თქვა სომხეთის პრემიერ მინისტრის აპარატის ეროვნული უმცირესობების რელიგიური საქმეთა დეპარტამენტის ხელმძღვანელმა.
ვარდან ასცატრიანის თქმით, ეროვნული უმცირესობების თემებში ასევე არსებობს იმ პედაგოგების პროფესიული-პედაგოგიური პრობლემა, რომელიც ასწავლიან მათ ენებზე, რადგან ცენზი უნდა შენარჩუნდეს, აკმაყოფილებდეს გარკვეულ კრიტერიუმებს, ტრენინგის პროცესი უნდა გაგრძელდეს.
ამ თვალსაზრისით, სომხეთში უნდა გვყავდეს აკადემიური დონის სპეციალისტები, რომლებიც შეძლებენ სპეციალისტებისა და პედაგოგების მომზადებას უმცირესობების ენებზე. მეორეს მხრივ, მათი დრო შეზღუდულია, რითაც განპირობებულია ხელფასის ოდენობა და სოციალური პაკეტის დარეგულირების საკითხი.
იგი გამოყოფს სახელმძღვანელოების საკითხს და აღნიშნავს, რომ სათვისტომოებს აქამდე საშუალება ჰქონდათ დამოუკიდებლად წარმოედგინათ საკუთარი ენაზე გამოცემული სახელმძღვანელოები, მაგრამ ახლა მათ არსებითად თემების რეფორმები სჭირდებათ, რაზედაც უმცირესობების წარმომადგენლები თვითონვე მიუთითებენ.
ამიტომ არის საჭირო მაღალი სტანდარტების დამკვიდრება, რისთანაც შესაბამისობაში უნდა იქნეს მოყვანილი წიგნების შინაარსი და მოსწავლეებმა უნდა შეითვისონ მაღალი ლიტერატურული და კულტურული ფასეულობები მშობლიურ ენაზე.
