ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლოს მიერ დაფიქსირდა. გურგენ მარგარიანის საქმეში აზერბაიჯანმა დაარღვია სიცოცხლის უფლება და დისკრიმინაციის აკრძალვა

,,პანორამა.ამ.“ ადამიანის უფლებათა ევროპულმა სასამართლომ გამოაქვეყნა განაჩენი სრ შეიარაღებული ძალების ოფიცრის გურგენ მარგარიანის საქმით “მაკუჩიანი და მინასანი აზერბაიჯანისა და უნგრეთის წინააღმდეგ”.
განაჩენით, ადამიანის უფლებათა ევროპულმა სასამართლომ დაადგინა, რომ აზერბაიჯანმა დაარღვია კონვენციის მე -2 მუხლი (სიცოცხლის უფლება), აგრეთვე მე -14 მუხლი (დისკრიმინაციის აკრძალვა). განაჩენში ნათქვამია, რომ აზერბაიჯანმა დაუსაბუთებლად არ შეძლო უზრუნველეყო ეთნიკური სიძულვილის ნიშნით მისი ოფიცრის მიერ ჩადენილი დანაშაულისთვის თავისუფლების აღკვეთა, რომელიც შეწყალებულ იქნა და განხორციელდა მისი დაწინაურება. აზერბაიჯანმა ვერ შეძლო დისკრიმინაციის სავარაუდო ბრალდებების უარყოფა.

აზერბაიჯანმა უნდა გადაუხადოს განმცხადებლებს 15,143 ფუნტ სტელინგი, გაწეული ხარჯებისთვის. ადამიანის უფლებათა ევროპულმა სასამართლომ არ დააფიქსირა უნგრეთთან დაკავშირებული რაიმე დარღვევა.
ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლოს განჩინების ფაქტობრივი გარემოებების თანახმად, საქმე ეხება უნგრეთში გასამართლებულ მკვლელს და მის შეწყალებას პრეზიდენტის მიერ, აზერბაიჯანში მისი გადაყვანის შემდეგ, სადაც მას სასჯელის დარჩენილი ნაწილი უნდა მოეხადა.

განცხადება ევროსასამართლოს წინაშე წარადგინა სომხეთის ორმა მოქალაქეს, ჰაიკ მაკუჩიანმა (დაიბადა 1975 წელს) და სამველ მინასიანმა (დაიბადა 1958 წელს), რომელიც ახლა გარდაცვლილია და მის ნაცვლად გამოდის მინასიანის ქვრივი და მათი ორი შვილი.
2004 წელს, ჰაიკ მაკუჩიანი და მინასიანის დისშვილი, გურგენ მარგარიანი, რომლებიც სომხური არმიის წევრები იყვნენ, ესწრებოდნენ ინგლისური ენის ტრენინგ კურსებს ბუდაპეშტში, რომელიც ფინანსდებოდა ნატოს მფარველობით ,,პარტნიორობა მშვიდობისათვის“ პროგრამით. ტრენინგში მონაწილეობდა ყოფილი საბჭოთა კავშირის თითოეული ქყვეყნიდან  ორი მონაწილე, მათ შორის აზერბაიჯანიდან.
ტრენინგის დროს ერთმა აზერბაიჯანელმა სამხედრო მოსამსახურემ რამილ საფაროვმა ნაჯახით მოკლა მძინარე გურგენ მარგარიანი. საფაროვმა ასევე სცადა შესვლა მაკუჩიანის ოთახში, უნგრეთის პოლიციის მიერ მის დაკავებამდე.

საფაროვს მიესაჯა სამუდამო პატიმრობა, განზრახ, განსაკუთრებით სასტიკი მკვლელობისა და მკვლელობის მცდელობისათვის და მიესაჯა უვადო პატიმრობა უნგრეთის სასამართლოს მიერ 30 წლის შემდეგ პირობითი გათავისუფლების შესაძლებლობით.
სისხლის სამართლის პროცესის დროს, საფაროვმა არ მოინანია, აღიარა, რომ მან მოკლა გურგენ მარგარიანი თავისი სომხური წარმოშობის გამო, რადგან ტრენინგის დროს სომეხი მონაწილეები მას პროვოცირებდნენ და დასცინოდნენ.
2012 წელს, აზერბაიჯანის ხელისუფლების თხოვნით, საფაროვი გადაყვანილ იქნა აზერბაიჯანში იმ პირობით, რომ იგი სასჯელის დანარჩენ ნაწილს მოიხდიდაევროპის საბჭოს კონვენციის თანამად.
თუმცა, აზერბაიჯანში ჩასვლისთანავე, საფაროვი შეიწყალეს, გაათავისუფლეს და მაიორის წოდება მიანიჭეს, მისცეს ბინა და რვა წლის ხელფასი.

მომჩივნები ირწმუნებიან, რომ აზერბაიჯანს ევალებოდა ადამიანის უფლებათა ევროპული კონვენციის მე -2 მუხლის (სიცოცხლის უფლება) შესრულება, რადგან თავდასხმა განხორციელდა აზერბაიჯანელი სამხედრო მოსამსახურის მიერ და ვინაიდან მოხდა მისი შეწყალება, ამან ხელი შეუშალა მის სრულ აღსრულებას. ისინი ჩივიან, რომ უნგრეთმა დაარღვია კონვენციის მე -2 მუხლი, რაც ითვალისწინებს საფაროვის გადაცემას აზერბაიჯანისთვის მისი სასჯელის მოხდის შესაბამისი ვალდებულებების გარეშე.

ისინი ასევე ირწმუნებიან, რომ მე -14 მუხლის თანახმად (დისკრიმინაციის აკრძალვა), მე -2 მუხლთან ერთად, თავდასხმა იყო ეთნიკური მოტივების სიძულვილის დანაშაული, რომელიც აზერბაიჯანის მთავრობამ აღიარა და დაადასტურა, ოფიცრის საპრეზიდენტო შეწყალებისა და მისი წახალისებით”.