ოფიციალურმა თბილისმა შეშფოთება გამოხატა სომხეთსა და აზერბაიჯანს შორის სამხედრო ესკალაციის შედეგად შექმნილი სიტუაციის გამო და კიდევ ერთხელ განაცხადა, რომ მზადაა ყველა ძალისხმევა მიმართოს რეგიონში მშვიდობის ხელშეწყობისთვის.
ორი ქვეყნის პრემიერ-მინისტრებს გუშინ სატელეფონო საუბარი ჰქონდათ.
საქართველოს მმართველი პარტიის თავმჯდომარემ ირაკლი კობახიძემ აღნიშნულ საკითხთან დაკავშირებით განაცხადა, რომ ყველას მთავარი ამოცანა კონფლიქტის შეწყვეტა უნდა იყოს. კობახიძის თქმით, საქართველო მუდმივად გმობს იმას, რაც უკრაინაში ხდება და რა თქმა უნდა, საქართველოსთვის ეს საკითხი უფრო მგრძნობიარეა, როცა საქმე ეხება ორ მეზობელ და მეგობარ ქვეყანას.
რაც ხდება საქართველოს ინტერესებში არ შედის, ამის შესახებ „რადიოლურთან“ საუბრისას საერთაშორისო ურთიერთობების სპეციალისტმა გიორგი გობრონიძემ დასძინა, რომ დღეს ყველაფერი უნდა გაკეთდეს სომხეთის ბლოკადის მოსახსნელად. სომხეთს შეუძლია დიდი როლი ითამაშოს საქართველოს უსაფრთხოებასა და განვითარებაში.
„ერთი მხრივ, საქართველოსთვის მნიშვნელოვანია აზერბაიჯანთან და თურქეთთან პარტნიორული ურთიერთობების შენარჩუნება, მაგრამ, მეორე მხრივ, უნდა გვესმოდეს, რომ თუ კონფლიქტი დიდხანს გაგრძელდება, ეს პარტნიორობა საქართველოს დამოკიდებულს გახდის, რაც უბრალოდ იძულებული გახდება მიიღოს აზერბაიჯანისა და თურქეთის დღის წესრიგი“.
გობრონიძის თქმით, ალტერნატივის არსებობის შემთხვევაში სხვა სიტუაცია იქნება, სომხეთი განიბლოკება.
„ამ შემთხვევაში შეიძლება ვისაუბროთ ძალთა ბალანსზე. ამიტომ, ახლა საქართველომ უნდა ეცადოს სომხეთის განბლოკვას და სომხეთის დასავლეთთან დაახლოებას. მას საქართველოსთვის სტრატეგიული მნიშვნელობა აქვს. გრძელვადიან ისტორიულ პერსპექტივაში საქართველოსთვის სომხეთის მსგავსი მეზობელი არ არსებობს და პირიქით. ამიტომ ყველაფერი გვერდზე უნდა დავტოვოთ და სომხეთის ბლოკადის გახსნაზე ვიმუშაოთ“.
ჯერ კიდევ ტავუშის ესკალაციის დღეებში, ზოგიერთმა ქართველმა პოლიტიკოსმა მოუწოდა ქვეყნის ხელისუფლებას შეეცადონ ხელი შეუწყონ დეესკალაციას, გახდნენ შუამავალი ორ მეზობელს შორის რეგიონის სხვა მოთამაშეების მონაწილეობის გარეშე.
სამხედრო ექსპერტი დავით მაისაია ამბობს, რომ საქართველო, ალბათ, ერთადერთი ქვეყანაა რეგიონში, რომელიც დაინტერესებულია დაეხმაროს ქვეყნებს მშვიდობის მიღწევაში საკუთარი პირობების გარეშე, ყოველგვარი გავლენის გარეშე. კონფლიქტი ჯერ კიდევ არ მოგვარებულა და დღეს, როგორც არასდროს, თბილისი უნდა გახდეს მშვიდობის ზონა, რომ ერთხელ და სამუდამოდ მოგვარდეს ეს სერიოზული კონფლიქტი.
საქართველოში, როცა თბილისს სომხურ-აზერბაიჯანული დიალოგის ადგილად სთავაზობენ, ძირითადად მხოლოდ დასავლეთის მონაწილეობას გულისხმობენ.
